Ματωμένα χώματα/Zemlja natopljena krvlju
«Πόλεμοι και ξανά πόλεμοι! Τι στο καλό θα βγάλει η μαγκούφα η εποχή μας και κοιλοπονάει τόσο άγρια;»
Μπήκε το κακό με τους Βαλκανικούς Πολέμους και άργησε να βγει. Χρόνια σπαρμένα με θυσίες, πολέμους και νεκρούς. Η Μικρασιατική εκστρατεία και η καταστροφή.
Η ιστορία του Μανώλη Αξιώτη, Μικρασιάτη αγρότη από τον Κιρκιντζέ. Άνθρωπος του μόχθου, δεμένος με τον τόπο του, το πατρικό του σπίτι, τους χωριανούς του. Ο άντρας που πάλεψε με κορμί και με ψυχή.
Στο Αμελέ Ταμπουρού, τα Τάγματα Εργασίας της Άγκυρας, το 1915.
Στο μέτωπο του Αφιόν Καραχισάρ το 1922.
Μια λεύτερη πατρίδα ονειρευόταν καθώς έσφιγγε τα δόντια και έλεγε:
«Ώρα μάχης, Αξιώτη, ώρα θυσίας. Δεν έχεις ελόγου σου κανένα πάρε δώσε με την πολιτική. Το χρέος σου κάνεις».
Γνώρισε κακουχίες και στερήσεις, είδε βασανιστήρια και θανάτους, έζησε την αιχμαλωσία και την προσφυγιά, για να συλλογιστεί:
«Θηρίο είν’ ο άνθρωπος!»
**********
ZEMLJA NATOPLJENA KRVLJU
IZDAVAČ: Prosveta, Beograd
PREVOD: Gaga Rosić
Kad se 1962. godine pojavio roman Dido Sotiriu Zemlja natopljena krvlju, grčka kritika ga je pozdravila kao svojevrsni Rat i mir, epopeju o genocidu nad Grcima sa maloazijskih obala. I sama rođena u ovom delu istočnog Mediterana, književnica je bila svedok nemilih i neizrecivih događaja vezanih za iskorenjenje grčkog življa sa rodnog tla na području turskog primorja i zaleđa. Roman je, međutim slavljen kao oda miru uprkos gorkih uspomena onih koji su preživeli i stigli do grčkog tla.
Roman govori o Manolisu, grčkom školarcu i njegovom nerazdvojnom prijatelju Turčetu Sefkietu čiji su roditelji bili u službi Manolisove porodice.
Priča o životnom putu dvojice dečaka, od bezbrižnih dečjih igara po gajevima maloazijskih priobalnih zaselaka pa do krvavih ratnih događanja u kojima će se ponovo sresti, preko nišana, učinila je da roman doživi više od osamdeset izdanja u Grčkoj, a preveden je na skoro sve evropske jezike.