Category: Poezija/Ποίηση

ΒΡΕΣ ΧΡΟΝΟ Βρες χρόνο για δουλειά – αυτό είναι το τίμημα της επιτυχίας. Βρες χρόνο για σκέψη – αυτό είναι η πηγή της δύναμης. Βρες χρόνο για παιχνίδι – αυτό είναι το μυστικό της αιώνιας νιότης. Βρες χρόνο για διάβασμα – αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης. Βρες χρόνο να είσαι φιλικός – αυτό είναι ο δρόμος προς την ευτυχία. Βρες χρόνο για όνειρα – αυτά θα τραβήξουν το όχημά σου ως τ’ αστέρια. Βρες χρόνο ν’ αγαπάς και ν’ αγαπιέσαι – αυτό είναι το προνόμιο των Θεών. Βρες χρόνο να κοιτάς ολόγυρα σου – είναι πολύ σύντομη η μέρα για να ‘σαι εγωιστής. Βρες χρόνο να γελάς – αυτό είναι η μουσική της ψυχής. Βρες χρόνο να είσαι παιδί

» Read more

  ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα σε κίτρινα δέντρα, κάτω απ’ το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς καμιά φωτιά στην κορυφή τους βραδιάζει. Τ’ ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ’ ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά’ τ’ άστρα του Κύκνου κι εκείνο τ’ άστρο ο Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει.

» Read more

Ι Θ Α Κ Η Σαν βγεις στο πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι, τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δε θα βρεις, αν μεν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δε θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου. Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος. Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους. να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά, και τες καλές πραγματείες ν’ αποκτήσεις,

» Read more

________________ Ε Λ Ε Ν Η Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν – Εσένα! Κατά που θ’ απλώσουμε τα χέρια μας τώρα που δε μας λογαριάζει πια         ο καιρός Κατά που θ’ αφήσουμε τα μάτια μας τώρα που οι μακρινές γραμμές         ναυάγησαν στα σύννεφα Τώρα που κλείσανε τα βλέφαρά σου απάνω στα τοπία μας Κι είμαστε – σαν να πέρασε μέσα μας η ομίχλη – Μόνοι ολομόναχοι τριγυρισμένοι απ’ τις νεκρές εικόνες σου. Με το μέτωπο στο τζάμι αγρυπνούμε την καινούρια οδύνη Δεν είναι ο θάνατος που θα μας ρίξει κάτω μια που Εσύ υπάρχεις Μια που υπάρχει άλλου ένας

» Read more